Şu hayatta kimse bana değer vermemişti. Babam deseniz annemin katili olduğumu düşündüğü için benden nefret etmişti. Annem ise doğum sırasında ölmüştü. Yani anlıcağınız bana değer veren en ufak birisi bile yoktu. Birisi Hariç ama o da kendisine aşık olmamı sağlamıştı. Bir gün gerçekleri öğrendiğimde ne kadar yaralanacağımı düşünmemişti yakıp her zerreme ayırmıştı beni. Intikamı beni ne kadar acıtsa bile bunu yapmak zorunda Olduğum hissindeydim. Kalbimin sözünü değil beynimi dinlemem gerekiyordu. Benim hikayem ve her kelimede her satırda kalbimden kopan duygular yer almaktaydı.