♣KIZIL ESİNTİSİ♣

Gözlerim korkudan ardı ardına kapanırken ayaklarım birbirine dolaşmıştı.Yüzüm yeri boyladığında göz yaşlarım yerdeki su damlalarına karışıyordu.Ölmek için uygun bir zamandı.Yağmurdan sonraki toprak kokusuyla ölmek istemsizce güzel gelmişti.
Bu bela peşimi bırakmayacağını biliyordum.11 yıldır korku peşimi bırakmıyordu.Keşke oraya gitmeseydim annem yollamasaydı herkes yaşasaydı olmaz mıydı??

Tam 11 yıl önce 6 yaşındayken annemin ısrarlarına dayanamayıp ekmek almaya gitmiştim.Çocuk aklı yeni açılan oyuncakçının sokağından gitmek istedim pek fazla insan yoktu.Oyuncakçının camlarına gözlerimdeki parıltıyla bakmıştım.Bir hıçkırık sesi geldi.Çocuk aklıma düşünmeden usulca ilerledim duvarın kenarından izlemeye başladım.Tak sesi gelince gözlerimi sımsıkı kapatıp, ağzımdan çıktığı kadar yüksek bir çığlık atmıştım.Nereye gittiğini bilmediğim yolda koşmaya başladım kaybolmuştum.Zar zor evi bulduğumda polisler evin önünde doluşmuştu.İşte ailem ölmüştü.

11 yıldan beri yalnızdım korku içinde yaş