Η Δάφνη , τι μπορει κανεις να πρωτοπεί για αυτην την κοπελα. Πολλά , άσχημα τα περισσότερα , αφου οι πράξεις και τα λογια της μονο αυτο δείχνουν. Περιφρονεί τους παντές , δηλαδή επειδη αυτη ειναι πλούσια, ειναι ομορφη , έξυπνη εχει άραγε ολα τα δικαιώματα. Ή μηπως οχι. Ή μηπως ολα αυτα ειναι απλα άμυνα . Αμυνα απο τα προβλήματα της οικογένειας της, και σημαντικότερα αμυνα απο ολα αυτα που ακούει καθημερινά στο σχολειο.
Ποιος να ξερει; Μονο αυτη θα μπορέσει να ανακαλύψει τον πραγματικό της εαυτό και να δωσει έστω και αργά μια ειλικρινή απάντηση στις συνεχείς ερωτησεις που την βασανίζουν .
''Θα σου μάθω εγώ.'' μου είπε και έσμιξα τα φρύδια μου.
''Τι πράγμα;''τον ρώτησα με απορία.
''Να φιλάς ρε Μητσάκο.''μου είπε σαν ν α ήταν αυτονόητο και κόντεψα να πνιγώ με το ίδιο μου το σάλιο.
Ο Ανδρέας και η Δήμητρα ήταν κολλητοί από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους. Τι θα γίνει όταν αναπτυχθούν διαφορετικά αισθήματα και είναι μονόπλευρα; Με φόντο το πανέμορφο νησί της Χίου, δύο παιδιά μεγαλώνουν, ωριμάζουν και ανακαλύπτουν τους εαυτούς τους και τον έρωτα.