Arabama doğru dönüş yaptım ve karşımda Seung Hyun'un gözleri vardı. "Korkudan arabada saklanmayı bırakmışsın ha? Beni bir daha asla arama." Gözlerimden ateş çıkardığıma emindim. Hem kırılmış hem de bir adam için kendimi tehlikeye atmıştım. Kapının tarafına yöneldiğimde beni kendine çekip göğsüne bastırdı. "Duyabiliyor musun kalbimi Yoo Ra?" Kafamı göğsüne bastırırken soruyu sormuştu. Kuvvetine daha fazla dayanamayıp başımı göğsüne dayadım. "Duymuyorum. Kas yığınısın bu yüzden kalbinin yerini kasların almış!" "Gevezelik etmek için hiç bir fırsatı kaçırmıyorsun. Ama duyamazsın! Benim kalbim senin için atamaz. Sen bir ucubesin!" "Ne demek ben ucubeyim!" Sorumu cevaplaması için sormamıştım. Kendimi hızla kollarından çekerken onu ittirdim. Bir adım bile kıpırdamamıştı. Bakışı anlamlı ve ışıl ışıldı. Anormal değildim ben! Ucube hiç değildim!All Rights Reserved