İlk gün olsa da hiç heyecanları yoktu. Bela yine erken kalkıp etrafı karıştırmaya başlamıştı. Zehir sabaha kadar uyumamış eski hayatını düşünüp durmuştu. Jilet sabaha karşı annesinin(ölen)çığlık sesleriyle güne başladı.Yamyam ise saati umursamayıp uyumaya devam etti.Kaçak sabaha kadar sokakta dolaşıp,türlü kavgalara karıştı.Çığlık...hala gördüğü şeyin etkisinde kalmış ona inanmayanları düşünüp duruyordu.Saydam sabaha kadar görünmezliğini sürdürüp kitap okurdu.Serçe kendi köşesine kapanıp ağlamaya devam etti.Serseri kaldırımın köşesine oturup her zaman ki gibi sigarasını yaktı.Asi...onu anlatmaya kelimeler bile yetmiyordu üzerinde her zamanki sessizliği vardı.Kara korkmasa bile paranormal filmleri izlemeye devam ederdi ve o yeni çocuk...gözlerindeki heyecanı görebiliyorum.ONLAR ŞU ANDA BEYAZLAR,AMA KARANLIĞI GÖRMEYE AZ KALDI!..