mucize

İdil tam bir ukalaya çatmıştı. Sadece ukala mı? Kendini beğenmiş, dev aynasında gören züppeye,bir uyuza çatmıştı… Uluslararası finans şirketlerinin tek varisine… Uras gerçekten de onun tüm savunma mekanizmasını alt üst etmişti.
Uras mirası kaptırmamak için babasının tek şartı olan bir kitapçıyı yardım almadan cafe yapacaktı. Hayatının en zor emrini almıştı babasından… Ama bu şartlı emir, beraberinde başka şartları da getirmişti. İşin ucu idile dayanıyordu. İdil ne olduğunu anlamadan olayın içinde bulmuştu kendini…
…
Arkadaşlarının arasındaki ilişkiler onları birbirlerine gittikçe yaklaştıracak ve birbirlerine duydukları nefret ve kin, tutkuya dönüşecekti…
İdile göre bu mucizeydi ve mucizeler asla gerçek olmazdı… Ama o, mucizenin çoktan gerçekleştiğini fark edememişti henüz…