Bir resimdi sadece;
Eniyle boyuyla, rengiyle, kokusuyla, kumaşıyla
Hiç kıpırdamadan öylece donuk donuk bakan
Bir çift yürek, iki çift göz, birbirine sıkıca kenetli eller vardı içinde...
Bir resimdi sadece;
Zamanın derelerinde akıp donup kalmış bir nehir,
Maziden dökülen bir sonbahar yaprağı,
Çehremizde hep aynı ifade hep aynı tebessüm
Bu an hiç bitmesin hiç gitmesin elimizden, ellerimizden, diye
Coşkun bir sevinç, derin bir hüzün vardı donuk gözlerde
Ne de olsa bir resimdi sadece;
Dokunsan, uzatsan o küçük ellerini
Yakmazdı belki ama hal dilinde bir gariplik bir azap vardı,
Maziye bakan eller kırılsın!dercesine bir hali vardı üstünde
Acı üstüne acı, özlem üstüne özlem, hüzün üstüne hüzün
Gözlerim kanla dolsada yok çare;
Sen o küçük resimden biranda çıkıp gelmezsin yinede
Bir resimdin sadece;
Duymazdın hıçkırıklarımı, hissetmezdin haykırışlarımı
Uzatamazdın ellerini , bana geçmişten seslendiğin gibi;
-Gel götür beni buralardan, ben seninim sende benim! diyemezdin
Kahrolasıca bir resimdi sadece;
-Seni bütün ruhumla seviyorum desem duymazdın beni
Elimi uzatsam ellerine hissetmezdin, bakardın yine donuk donuk
Yüreğim yangın alevi Eftelyam, neredesin! diye yutkunsam sana
Yine gelmez, yüreğime son kez de olsa basamazdım seni,
Dokunamazdım o sıcacık saçlarına, koklayamazdım,
Ne de olsa kahrolası bir resimdi sadece...