"Opah nak buat apa tu?," mulut kecil tu bertanya.
"Tanam ubi kentang. Nanti bila dah besar pokoknya.. boleh petik balik ubi kentang tu. Lagi banyak hasilnya. Lepas tu, boleh Opah jual," tangan masih sibuk mencangkul tanah.
Daehyun mengangguk faham.
"Opah..,"
"Hmmm,"
"Opah boleh mengandung?,"
Wanita tua yang tengah tertunduk tertonggeng mencangkul tanah tu nyaris tersungkur bila dengar soalan sebegitu rupa keluar dari mulut budak umur 9 tahun tu. Rahangnya juga dah jatuh tak terangkat dah.
"Apahal kamu tanya soalan macam tu? Hish..budak seorang ni pun la..," dia mengeleng.
Daehyun mencebik. "Daehyun terigin nak ada adik. Jongup kata mak dia mengandungkan adik dia. Sebab tu dia ada adik,"
Opah dah tepuk dahi. Budak-budak zaman sekarang ni. Fikiran luar alam sungguh!
"Dah semestinya lah Opah boleh mengandung. Kalau tidak, tak ada la Papa kamu tu atas muka bumi ni. Lepas tu tak adalah kamu tu lahir, Daehyun oii..,"
Daehyun garu kepala. Ya ke? " Kalau macam tu Opah mengandung lah lagi,"
Kali ni Opah tepuk dahi berkali-kali. "HISH! Budak seorang ni! Dah jangan nak merepek! Pergi buat kerja sekolah. Opah tengah sibuk ni,"
"Ala,Opah... Daehyun pun nak adik jugak..," Daehyun dah mula merengek macam budak dua tahun tak dapat botol susu.
Opah menjuling mata ke langit. Dah naik geram. Haru sungguh la budak bertuah ni! Opah merengus.
Oh..kamu nak adik kan..Kejap, Opah bagi kamu adik express punya style. Lalu, sebiji kentang dari guni di capai.
"Nah, ambik ubi kentang ni..Pergi tanam elok-elok dekat hujung sana. Lepas tu jangan lupa nak siram pulak. Nanti keluarlah adik kamu tu,"
Daehyun berkerut seribu. Muka Opah di pandang hairan. Namun, tangan masih teragak-agak untuk mengambil. "Ubi kentang ni?,"
Opah mengangguk. "Iyalah. Sebelum tanam tu, tulis dulu ciri-ciri adik yang kamu nak. Lepas tu baru tanam,"