Bilinenler yanlıştı. Karanlık masumdu, saftı. Her şeyi içinde gizlerdi. Üzüntüleri, sevinçleri, yaşanmışlıkları...
Bir ışıkta dağılacak kadar narin, ışığı yutacak kadar güçlü. O karanlıktı...
Kuralları yıkıp kendi kurallarını oluşturan.
O bendim. Kimse de beni dağıtacak kadar aydınlık değildi.
Karanlık kalbim, kalbi olmayan birine düşman olacak kadar aptal, onu sevmeyecek kadar ruhuma bağlıydı.
Karanlığın içindeki kanın kırmızısı beni temizleyecek tek şeydi.
~Hikaye Sadist adlı hikayemin düzenlenmiş halidir.~