Bilinenler yanlıştı. Karanlık masumdu, saftı. Her şeyi içinde gizlerdi. Üzüntüleri, sevinçleri, yaşanmışlıkları... Bir ışıkta dağılacak kadar narin, ışığı yutacak kadar güçlü. O karanlıktı... Kuralları yıkıp kendi kurallarını oluşturan. O bendim. Kimse de beni dağıtacak kadar aydınlık değildi. Karanlık kalbim, kalbi olmayan birine düşman olacak kadar aptal, onu sevmeyecek kadar ruhuma bağlıydı. Karanlığın içindeki kanın kırmızısı beni temizleyecek tek şeydi. ~Hikaye Sadist adlı hikayemin düzenlenmiş halidir.~