Gecenin Karanlığında

Bir gündü geceydi yagmur çiliyordu. Babamla eve giderken bir ses geldi bol ağaçlık bir yerden . Korkmuştum babamın elini sımsıkı tuttum. Babam gülümsedi ve yürümeye devam ettik . Arkadan silah sesi ile karışık bir ses geldi . Arkaya baktık bir adam çıktı . Babam beni kucağına aldı ve hızlıca koştu adam ışığa çıktığında korkunçtu gözümü kapadım ve babamın omzuna yattım . Sabah kendimi yatağımda bulmuştum .Babam hiçbir şey olmamış gibi yüzüme gülüyordu kahvaltı ettik babamın yüzünde endişe vardı . Kalktım ve içeride televizyon izlerken babamın olayı anneme anlattığını duydum annem ağlıyordum babam valizini topladı beni öptü ve gitti. Annem camdan hala babama bakıyordu . İşte o günden beri babamı görmedim... Şuan 17 yaşndayım ama ne olursa olsun babamı bulucam. Sabah kaltığımda sezsizlik hakimdi annem işi gitmişti herhalde yanılmışım babamı arıyordu ağlıyordu sesizce bakarken gözlerim doldu çok severdim babamı hayatım da ilk sevdiğim adam . Ağlamakla olmuyordu annemde bende yorulmuştuk . Annem ağlamyı bitirsin diye seslice gerindim kahvaltı hazırdı yedim saçımı düzeltip ,giyinip çıktım . Öfkeliydim başım öne eğik babamı suçluyordum yam o sırada bır erkeğe çarptık çantam düştü aldım gidiyordum ki seslendi " hey dikkat etsene !" dedi " bir dağa kine " dedim durağa dogru yürümeye başladım . Otobuse bindim baktım yine o çocuk bana yerini verdi " hyr saol kalsın " dedim oda " ee özür dilerim "dedi " naptın da özür? " diliyorsun derken onu yerini teyze kaptı . O da bende güldüm sonra somurtmaya devam ettim . " Nerde okuyorsun ? " dedi " İstanbul Lisesi sen ?" dedim " Bende yeni taşındım buralara o okula başladım " dedi "hayırlı olsun " dedim oda guldu