'ieuwl' . Het enige wat je denkt als je in de spiegel kijkt is ieuwl. Hoe kan het dat je vriendinnen nog geen zelfmoord hebben gepleegd als ze de hele dag naast ... naast.. "dit" moeten lopen. Ze zeggen allemaal wel leuk van "omg, je bent zo knap" en "waarom ben je zo perfect" maar natuurlijk doen ze dat alleen maar om je beter te laten voelen. En dan sturen je ouders je naar Amerika, voor een nieuwe therapie. Je komt in de kamer in het ziekenhuis. 'Top', denk je. 'Dus hier hebben me ouders me gedropt'. dan pas merk je dat je niet alleen op een kamer ligt, maar samen met ongeveer 5 meisjes en 3 jongens. Ze kijken je allemaal heel awkward aan. Na een (pittig awkward) tijdje zegt een van de meisjes: 'Welkom bij afdeling 43b, ik ben Sanne.' En dat is hoe alles begon.