Bir Asya Hikayesi ||Askıya alındı||

"NOLAMAZ!" Hayır, hayır bunu kaldıramam. Nutellam bitemez. Tam depresyona girmeye karar verdiğim sırada çalan kapı buna engel olmuştu. Kapıdaki kişiye lanet ederek yerimden kalkıp kapıyı açmaya gittim. "Allah Allah bi depresyona sokturmuyorsunuz ya!" Diye atarlanarak kapıyı açtığımda Borayı görmemle kapıyı yüzüne kapamam bir oldu. "Abi bi siktir git ya! Ben depresyon stayla yapcam!"

"Yine Nutellan bitti dimi, gerizekalı?!" Akıllı çocuk tanıyor beni. "Kapıyı aç, kapıyı! Sana Nutella getirdim!" Işık hızıyla kapıyı açıp elinde gördüğüm Nutellayı almam ve kapıyı tekrar suratına kapatmam iki saniye sürmüştü. Ben Nutellamla bakışırken kapının arkasından "Valla çok içten bir şekilde söylüyorumki tam bir-" lafını tamamlamasına izin vermeden kapıyı açıp boynuna koala gibi yapıştım.

"Bende seni seviyorum Boraşkım." Göz devirdiğinden adım gibi emindim