Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyorum.ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı ,insanın birlikte ölmesi gereken şeydi.Kollarda , başta en ufak güç bırakmayan , yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi. Belkide sadece güçsüz insanların boktan sebeplerle abarttıkları hiçbir şeydi.çünkü; Mutluluk asla yalnız gelmezdi...