"ve bir gün; beni asla sevemeyecek birine aşık olduğumu anladım."
''Bazılarınız belki de umursamayacak, bazılarınız belki de kınayacak, belki de bazılarınıza basit gelecek.. Ama bazı şeylerin sonu olmadığı içindir intihar. Çok uğraşırsınız, çok savaşırsınız, defalarca yeniden başlarsınız ama her defasında sizi kırarlar, üzerler. Yine uğraşırsınız hayatta biraz daha kalabilmek için, bu sefer aşık olursunuz. Kimsede bulamadığınız sevgiyi onda bulmaya çalışırsınız, günden güne bağlanırsınız, tek teselliniz oymuş gibi gelir size.. Oysa çiçekler açıyor, insanlar bir birlerine pamuk şekeri alıyor, kelebekler doğuyor sabaha, güneş parlıyor, gökyüzü masmavi.. Ama içimizde çiçekler soluyor, insanlar bir birlerine pamuk şekeri almıyor eskisi gibi, kelebekler doğuyor ve hemen ölü veriyor, güneş batıyor, gökyüzü ise kana bulanmış intihar edercesine.. Ve sen artık intihar gibi bir şeysin içimde, nefesimi daraltıyorsun sevgilim, sözlerin jilet olup bileklerimi keserken camdan içeri gelen soğuk rüzgar bedenimi kaplıyor. Ben mutluyum ey sevgili, sen kendi haline yan. Sevgilim ben şimdi gitmekteyim beni bekleyen birisi var, ruhumu zorluyor canım acıyor sevgilim. Şimdi ben gidiyorum sen gel. Sana hazırladığım girişin solundaki oda seni bekliyor. Çiçekler, çiçekler seni bekliyor. Mavi gece lambası seni bekliyor. Her şey seni bekliyor her şey gelmeni sevgilim.. Sonrası ne mi ? İşte ben gidiyorum sonrası sonsuz karanlık...''
YASAL UYARI: Kitabın kopyalanması yasaktır. Aksi taktirde kopyalayanlar hakkında kanuni işlem yapılacaktır.
Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :)
"Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu.
"Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun."
Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi.
Başlangıç: 12 Haziran 2022