Doğarken hepimiz ağlıyoruz. Yaşarken de türlü dert, tonla sıkıntı ve bin bir çile. Ölürken ise zaten canımız çıkıyor. Şu üç günlük Dünyada, bunca hengâmenin içinde, sizleri birazcık güldürmek istedim. Çok mu oldum acaba...
Ben nereden bilebilirdim ki dedemin kankileriyle pavyona içmeye gidip daha sonra kocam olacak adamı bulacağımı?
Pavyon(ailelerin gide bildiği içme mekanları pavyon dedim ama tam pavyon değil.) böyle camına yazılı bir numaradan hayatımın aşıkını bulup üstüne İspanyol bir mafya olacağın?
aga ben biliyorum hayat zaten götüyle gülüyor ama bukadar saçmalık Bir arada nasıl olabilir!!!
Not:Kitap final olunca düzenlenilecektir!!