Επίγειος Παράδεισος (On Hold)

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου εκείνη ήταν δίπλα μου -ακόμα κι όταν δεν το ήξερα. Ποτέ στη ζωή μου δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να νιώσω έτσι για κάποιον.

Ήμασταν μαζί στο ίδιο δημοτικό, στο ίδιο γυμνάσιο, στο ίδιο λύκειο και η φιλία μας δεν πλησίαζε καμία φιλία μου με κανέναν, ούτε καν αυτή που είχα με τα αδέρφια μου. Δεν με έβλεπε όπως με έβλεπαν τα άλλα κορίτσια, έκανε παρέα μαζί μου επειδή της άρεσε η παρέα του αληθινού Κάρτερ, όχι του γόη του σχολείου. Μου άρεσε να περνάω χρόνο μαζί της, μου άρεσε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Αλλά την πρόδωσα με τον χειρότερο τρόπο που θα μπορούσε ποτέ ένας καλύτερος φίλος να το κάνει. Επέλεξα τη Λούσι. Επέλεξα την "αλήθεια" που μου παρουσίασε αυτή η αισχρή γυναίκα και όχι αυτή που μου παρουσίασε εκείνη. Και το χειρότερο από όλα είναι το ότι ήξερα πως είχε δίκιο και ότι υποστήριξα τη Λούσι μόνο και μόνο επειδή ο εγωισμός μου ήταν τόσο μεγάλος όσο o κόσμος ολόκληρος. Όμως, τώρα είμαι εδώ, μαζί της στο ίδιο Πανεπιστήμιο και δεν θα κάνω τα ίδια λάθη!

"Ξέρεις κάτι;" τη ρώτησα έχοντας τα μάτια μου κλειστά.
"Τι;" Είπε απαλά, αποροφημένη στις σκέψεις της.
"Είσ