YARA

Gözleri bir okyanus kadar mavi, bir kuyu kadar derindi. Eclel'i kendisi yapan asaleti ve ciddiyetiydi. Hakan'ın Sama'sı.
Bu hallerine gönlünü kaptıran ise Hakan'dı. İzel'in dövüşçü adamı. Saçları bir odun misali, gözleri ise kömür karası gibiydi. Kendisini bildiğinden beri Sama'sına vurgundu. Fakat Sama'nın haberi bile yoktu. Dışarıya karşı soğuk duvarlar ören bu ikilinin içi yumuşacık ve sıcaktı. Yürekleri de öyle. Umuyoruz ki Hakan Sama'nın karşısında bir mum misali erirken İzel'in bunu fark etmesi. İşte o anda araya Baran giriyordu. Güneş'in sevgilisi olan bu adam hakikatinde kalbini ona kaptırıyordu; İzel'e. Aralarındaki engel birbirinden habersiz aşklarına engel değildi. Çünkü birinin kalbi yangın, diğerininki körüktü. Ve birbirlerine hızla koşuyorlardı, habersiz.