son çarem

ben dipteydim.çırpındıkça daha da batıyordum.bu hayatta keşkelerim artmıştı.keşke o zehirli sözleri söyleyip babamın yanından ayrılmasaydım.keşke çantamdaki son paramıda çaldıracak kadar dikkatsiz olmasaydım.keşkelerim böyle uzuyordu.ama sadece bir şeye keşke demiyordum o da ayaza aşık olmamdı.ben ayaza aşk olarak kendi kuyumu kendim kazıyordum ama bundan hiç pişmanlık duymuyordum.ayaz ayakta kalmam için son çaremken şimdi yaşamak için tek sebebim olmuştu.