"Bana değer vermediğini bilmek artık eskisi kadar canımı yakmıyor." dediğimde gözlerini bir an bile gözlerimden ayırmadı.
"Yanılıyorsun, Francesca." dedi. "Sana kendimden bile çok değer veriyorum, sevgilim."
Belki demiştim içimden bu yeni aile bana bir umut olur da herşey den kurtulurdum ve 17 yaşında sadece basit hayalleri olan basit bir kız olurdum.
Gece değil de sadece Mira olurdum o zaman belki beni bu sefer severlerdi...
Severlerdi di mi?