Hiç kimse umrumda olmazdı, hiçbir şey benim enerjimi vermem için yeterli değildi. Sadece yüzme. Başka hiçbir şey ya da hiçkimse için ağzımı açmaya yeltenmek bile çok gereksiz gelirdi. Şimdiyse bu adama gözlerimi dikmiş, saatlerce onunla iletişim kurmaya çalışmış ve en sonunda benimle barışması için adeta köpek yavrusu gibi yüzüne bakıyordum. Bu adamdan önce düşündüğüm her şey beni bozguna uğratmıştı.