Onca yıl okumuş, mimar olmaya çalışmıştım. Sonunda mimarlığı kazandım.Babam mezuniyetim için bir parti düzenleyeceğini söyledi.Yerin dibine neden girdiğimi şimdi söyleyeceğim.Çünkü babam benim İzmir'de mimarlık yapmamı istiyordu. Ama benim tayinim İstanbul'a çıkmıştı.Babamın neden İzmir'e karşı bir tepkisinin olduğunu anlamıyordum.Hala da anlayamıyorum zaten.Belki bunu ileride öğrenebilirim.Neyse işte parti günü gelmişti.Süslemeler getirildi.Bütün arkadaşlarım geldi. Babamın beni onların yanında rezil etmesine katlanamazdım.Ve en kötüsü de en yakın arkadaşım Elif ve en sevdiğim kankam yanı kuzenim de gelecekti. En azından ağlama krizinden sonra onlar beni teselli edecekti.Bundan hiç şüphem yoktu.Parti davetiyeleri çoktan dağıtılmıştı.Artık kaçışım yoktu. Size bu hikâyenin devamını Adı Mutluluk 2'de anlatacağım.All Rights Reserved
1 part