SUDAN KORKAN DENİZKIZI

"Tesadüfler gerçek değildir, ve hiçbir zamanda olmamıştır, onlara inananlarsa gerçek aptallardır."

Hava güzeldi, hafif bir meltem eşliğinde kafamın içinde çalan orkestrayı duyabiliyordum. Ölümümü fısıldayacak olan piyano notaları, ben gözlerimi yumduktan sonra da çalmaya devam edecek miydi?

Cem'i düşündüm, koruyucu meleğimi, ben gittikten sonra da aynı kalabilecek miydi? Babamı düşündüm, beni alevlere iten adamı, o da benimle yanacak mıydı? Annem geldi aklıma yine, merak etmemeliydi, birazdan yine birlikte olacaktık. Yıldırım Alver umarım sende iyi bakarsın kendine.

Ve benim koca okyanusum,

hep denizkızın olarak kalacağım, elveda.

Ve ellerimi bıraktım. İlk hissettiğim şey dondurucu olan soğuk oldu, ardından gelen keskin acı onun koyu mavi keskin gözleri gibi parçalamıştı beni. Bu kesinlikle bambaşka bir duyguydu.

"Ölüm bundan daha kötü hissettiremezdi. Ölüm belkide bir kurtuluş olabilirdi."