Faded Memories
  • Reads 36
  • Votes 5
  • Parts 2
  • Reads 36
  • Votes 5
  • Parts 2
Ongoing, First published Jun 20, 2015
"Paano kung nagising ka at puro tanong agad ang tumatakbo sa isip mo,
Bibigyan mo ba'ng pansin para malaman ang mga sagot dito,
O hahayaan mo na lang at makikisabay sa agos ng buhay?
Pero kahit anong gawin mo, palaging may kulang at ang ibang bagay ay walang kulay.

Yung unang taong minahal mo,
at lubos din na nagmamahal sayo,
Tuluyan mo ba syang makakalimutan?
O ang dapat burahin sa isipan ay yung mga taong gumawa sayo ng kasamaan?"
.
.
Gusto nyo bang malaman ang kasagutan?
Halina't basahin nang maunawaan at maintindihan




Free to comment po... Either negative or positive, I'll accept it :)
Don't forget to vote... thank you :) :)
All Rights Reserved
Sign up to add Faded Memories to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.