Bir çember. Aşk çemberi. Dönüp dolaşıp aynı kişiye çıkan. Mükemmel olan hayatınızı mahveden. Arkadaşlarınızı, yakınlarınızı, sevdiklerinizi, hatta ailenizi elinizden alan. Böyle bir çemberin içinde olsaydınız siz ne yapardınız?
Ayana en mutlu olduğunu sandığı günde düştü bu çemberin içine. Ve durumu fark ettiğinde her şey için çok geçti. Peki ya şimdi o ne yapacak? Pes edip her şeyi akışına mı bırakacak, yoksa savaşıp o çemberin zincirlerini kırıp, sonunda bir düzlüğe mi kavuşacak?
Kardeşlik, aşk, heyecan ve dram yüklü bir hikayedir kendileri :)
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."