ALMİNA

Saat gece yarısı olmuştu normalde asla bu saatlerde dışarıda kalmazdım ya arkadaşların ısrarı üzerine ben halen sokaklarda sürtüyorum biran önce eve gidip sıcacık yatağıma girsem benden iyisi olamayacak ama ben ne durumdayım ıssız boş sokakta koşa koşa eve ulaşmaya çalışıyorum önüme birisi çıkmadan eve varsam diye adımlarımı hızlandırırken önüme bakmaktan önümdeki kişiyi farkedene kadar çarpmayı engelleyemedim tiz bir sesle çığlık atıp popo üstü düşerken bir yandan kendimi ovalamakla bir yandan da kime çarptığımı anlamaya çalışmakla meşguldum o anda
özür dilerim diye mırıldanıp karşımdaki kişiye bakmamla önüme dönmem bir oldu suratı ciddi bir ifade ile kaşları çatılmış vaziyette karşımda duvar gibi duran birini beklemiyordum açıkçası bir anda elini uzatmasıyla irkilip geriye doğru sıçradım

korkma ufaklık ver elinide kaldırayım seni diyenci içimden sensin ufaklık diye homurdandım benim nerem ufaklık allahını seversen 26 yaşındayım yahu tamam miyon tipliyimde nerem ufaklık, başımı kaldırıp o kocaman eline bakınca biran terettüt etsemde seni bekleyemem hadi demesiyle elimi uzatıp ayağa kalktım.Teşekkür ederim diye mırıldanıp yine mırıldanıyorum çünkü gerçekten karşımdaki adam duvar gibi dümdüz bakıyor biran cesaretle yüzüne bakınca aslında o duvarın çok yakışıklı biri olduğunu anladım ama utanıp ve hatta yine korkup başımı önüme eğince geçmek için izin istedim ama ne oldu izin vermedi ve konuşmaya başladı.

"senin gibi bir ufaklığın bu saatte dışarıda ne işi var acaba sorabilirmiyim ?"Ben yine içimden bana ufaklık diye seslenmesine saydırırken cevap vermem gerektiğini hatırlayıp yüzüne bakmadan "ben ufak değilim beyfendi 26 yaşında bir bayanım ve geç olduğunu biliyorum farkında iseniz hızlı hızlı evime gitmeye çalışıyordum o yüzden sizi farkedemedim izin verirseniz evime gitmeyi is