Bu benim ilk hikayem ve biraz ACEMİCE olabilir. Şimdiden
hepinize iyi okumalar .
Bu gün yaz tatilinin ilk günü ve ben kocaman sitede ki 500 kişiden üç kişi seçmiş (biri benim ikizim Emire, digerleri ise yan komşularımız olan Deniz Teyze ve Ayça Teyzenin oğulları Berke ve Mert )müstakil evimizin bahçesindeki hamakta,uzanmış bir yandan şarkı dıinliyor bir yandan da yaz tatilini nasıl gereçireceğimiz hakkında konuşuyorduk.
- Bu yaz tatili geçireceğimiz ve asla unutamayacağımız bir tatil olacak, ben annemden ve Ayça teyzeden izin aldım ,yaz okulu bittikten bir hafta sonra İstanbul'ia iki haftalığına tatile gidebiliriz.Annemle Ayca Teyze,Rezzan Teyze yi ikna etmeyi deneyecekler, dedi Berke. Hepimizin yüzü bir anda gülmeye başlamıştı. Mert aslında çok şaşırmıştı ve ''annem nasıl izin verdi,çok şaşırdım?"dedi Ben ve Emirenin yüzündeki gülümseme daha yerini bulmadan yok oluvermişti.Emire asık bir suratla Berke bakarak - Boşuna birbirimizi umutlandırmayalım,dedi.Çok haklıydı(ne yazık ki)
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."