Doymayacağımı sanma, vereceğin en ufak zerreye ihtiyacım var.
Sakın benden uzak durma !
Senden başka gidecek yol aramam.
Pes edeceğimi düşünme, kaçtıkça yanında bulacaksın beni.
Hayata bir sıfır yenik başladığını düşünüyorsan bende senden haylice değilim bunu bil.
Kader mahkumlarının paylaştıkları hüznü iki ayrı kutuplarda yaşadık, benim payım dan fazla aldığını iddia edemezsin.
Küçük yaşlarımın dokunulmazı, izin ver yaklaşmama.
Bir başkası anlayamaz gözlerinin gerisinde sakladığın seni ...
(kitap oldu)
"Beni öldüren sensizlik mi,
yalnızlık mı bilemiyorum.
Duygularımı tanıyamıyorum" derken, aslında; kartalların ikinci doğuşu gibi bir doğuşun peşindeydi.
Sorguluyor ve kurtulmaya çalışıyordu nihayetinde. Yeni bir hayata adım atmaya ayağa kalkmaya çabalıyor ve acılarının içinden geçerek, ikinci bir doğuşa koşuyordu.
Nasıl ki kartallar belli bir ömürden sonra aşırı derecede büyüyen ve yemek yemelerini engelleyen gagalarını dağların en yüksek, en yalnız, en kayalık yerlerine çarparak atmaya, kurtulmaya çalışırlar ve eğer bunu başarırlar, uzayan gaga ve tırnaklarından kurtulabilirlerse ikinci bir ömüre kavuşuyorlardı.
Aslın da Belgin' de yaşadıklarını yazarak, onların ağırlığından kurtulduğunu hissetmiş ve bu hikâyeyle yollarını ayırıyordu.
Yaşanmışlıklar, kartalların yaptığı gibi gün gelip kurtulunması gereken yüklerdi.
Ve yapmaya çalıştığı tam da buydu.
#Wattpad de bu isimle tek kitaptır#