Şu hayatta zaten bir kez bile hiç bir zaman şans bana gülmemişti diye düşünürdüm küçükken , fakat büyüdükçe anlıyorumda asıl şans bana gülmüştü. Hayat bana anne sevgisini tattırmamıştı o şefkati görmemiş tadamamıştım fakat onları verdiği parayla çok iyi bir şekilde geçiniyordum. Aç değildim açıkta değildim. Onların bana sunduğu imkanlarla hayatımı doyasıya yaşamıştım. Yaptıklarımdan değil yapmadıklarımdan pişman olmuştum her zaman. Kardeş sevgisi tatmamıştım. Ne kadar kardeşimin olmasını istesemde olmamıştı ama hayat bana kardeşim diyebileceğim o kadar yakın görebileceğim sağlam dostluklar vermişti. En önemlisi zaten hayatın bana verdikleriydi. Aldıklarıyla ilgilenmeyi keseli zaten çok olmuştu. Hayatın benden aldıklarını inatla isteyecek kadar bencil olmamıştım. Nankörlük etmeyip hayatın bana verdikleriyle yetinmiş mutlu olmuştum.All Rights Reserved