Kayıp Zamanın Mısraları

Ruhuma hükmetmiş karanlığımın sonsuz geceye mahkum ettiği hayatımda,
Gerçeklerle hayallerimi avladın bugün,
Şimdi hayatıma sığdıramadığım ümitleri,
Bu yaşamın taşıyamayacağı kadar duygusal düşlemleri
İçimdeki onları taşıyan mavi kelebekleri,
Zamanın kayıp mısralarına hapsediyorum.
Karanlığın son nefesinde yaşayan umudumu,
Güneşi gizlediğim gözlerin söndürdüğünü anlatsınlar diye,
Bulutlara mahkum ettiğin gökyüzümde, son bir kez bile olsa kaybettiğim umut mavisini görebileyim diye,
Gözlerinin rengini adadığım kanatlarıyla, sensizlikten ölürken bile seni ölümsüzlüğe uçursunlar diye.