Ve artık hazırdık. Güzelim şehirden gidiyorduk öylece. Adamlar eşyaları arabalara yüklerken evimize baktım. Bütün anılarım o an gözümün önüne geldi. Babamın sesiyle irkildim. 'Kızım hadi gidiyoruz.' 'Geliyoruum.' Dedim ve gözyaşlarımı sildim. Arabaya bindiğimde tuhaf bir his içimi kapladı. Yeni bir şehir ne kadar kötü olabilirdi ki. Eminim orada da kolayca arkadaş edinebilirdim. Hem yaz tatili illaki bir kaç kişiyle tanışacağım ve gezip tozacağız. Ben bunları düşünürken havaalanına gelmiştik. Babam bilet işlerini hallederken Berke beni aradı. Berke benim eski sevgilim. Tam bir şerefsiz. 'Tebrik etmedin hiç.' Dedi ve kahkaha attı. 'Biz Gizem'le çıkıyoruz. Söylemedi mi?' Lanet olsun. 'A hayır tebrik ederim. Ikinizinde canı cehenneme.' Deyip telefonu yüzüne kapadım. O an ki sinirle hattımıda kırıp attım. İşte şimdi tam anlamıyla yeni hayat, yeni şehir, yeni insanlar..