Sen Kırıkları

Sevebilir misin beni sen kırıklarıyla doluyken, olduğum gibi sevebilir misin? Hiçbir kurala, sınıra, beni bana hapsetmeden, değiştirmeye, benzeştirmeye, çözümlemeye çalışmadan, yargılamadan, sorgulamadan, tanımlamadan, başı sonu belli olmayan bir sonsuzluk coğrafyasını , sevebilir misin beni, olduğum gibi ; sen kırıklarıyla sevebilir misin beni? Anlam veremediğim hallerim, sözlerim, tavırlarımla, yersiz hüzünlerim, suskunluklarım, kıskançlıklarımla, sebepsiz duygusallıklarımla, pişmanlıklarım, özlemlerimle, kabına sığmaz çoşkularımla, isyanlarım, en deli çılgınlıklarımla, kırılganlığım, inatçılığım, gururum ve arzularımla, sevebilir misin beni sen kırıklarımla ? Yanlışlarım, yetersizliklerim, güçsüzlüklerim var. Aştığım, aşamadığım, kırmaya çalıştığım zincirlerim var ruhumda, yüreğimi daraltan, nefessiz bırakan... Dipsiz kuyularım, göstermeye çekindiğim yaralarım, derinlere attığım korkularım var; sen kırıklarım var... Sevebilir misin beni olduğum gibi. Hayallerim var benim; büyük, küçük, rengarenk. Umutlarım var; imkanlı, imkansız. Düşlerim var hadsiz hesapsız. İçimde bir çocuk var; saf ve alabildiğine günahsız. Bütün maskeleri çıkarıp, ruhumu özgür bırakabilecek miyim yanında. Sevebilir misin beni , doğrularım ve yanlışlarımla; sen kırıklarımla sevebilecek misin beni?