Bıyık - Öyküm - Wattpad

Bıyık

StoryofDarkness

Reads 3,013,724
Votes 147,264
Parts 79

Reads 3,013,724
Votes 147,264
Parts 79

StoryofDarkness

aşk bıyık eğlence görker ilkbahar komedi komik mizah oguz okul pembe sevgi turuncu utanç wattys2016 wattys2017 çağla

#6 mizah / Bıyıktan başlayan bir hikaye nerelere gider, yok efendim böyle hikaye olur mu diyorsanız bence bir göz atın hikayeye. Ben Çağla. Hikayede birlikte olayların içine gireceğiz. Var mısınız?

-Tüm Hakları Saklıdır-All Rights Reserved

aşk bıyık eğlence görker ilkbahar komedi komik mizah oguz okul pembe sevgi turuncu utanç wattys2016 wattys2017 çağla

Table of contents

79 parts

Sign up to add Bıyık to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

AFİTAP by FatmaDemir_

Çünkü birini öldürmek için elini kana bulamak gerekmiyor her zaman.

UĞUR GETİRMEYEN BÖCEKLER by lasasella

"Çok güzel kokuyorsun." dedim merdivenleri bitirip odama girdiğimizde. Naneye alışmaya başlamıştım, hatta sanırım o evreyi biraz geçmiştim ve artık ona bağımlı gibiydim. "Sen de öyle." diye karşılık verdiğini duyduğumda yüzümü ekşittim. "Ben yalnızca şarap gibi kokuyor olmalıyım, baştan aşağı hemde." Odamdaydık. Beni usulca yatağa bıraktığında gözlerimi araladım. Üzerime eğilmiş duruyordu. İlgili bakışları yatağa dağılan saçlarımda dolanırken boynuna dolanan ellerimi yüzüne kadar ilerletmiştim. Kirli sakalları arasında gezinen parmaklarıma hayran hayran bakarken gözleri bu sefer de yüzümde gezinmeye başladı. "Şarhoş edici, evet." Gülümsedim. Bakışları dudaklarıma kaydığında geri çekilecek gibi olmuştu. Ellerimi boynuna götürerek onu durdurdum. "Gitme." "Gitmezsem, karışırız Havin. Bu sefer birbirimize öyle fena karışırız ki ben bile kendimi durduramam." Nane ve şarap kokusu birbirine karışırsa ne olurdu? Gülümsemem genişledi. Kendi kendime sorduğum soruya sesli bir yanıt verdim. "Naneli şarap." ... Eylül 1, 2022 | Tamamlandı. Uğur Getirmeyen Böcekler isimli ilk wattpad kitabıdır. Uğur Getirmeyen Böcekler, genç kurgu hikayelerimin aynı evrende geçtiği bir seriye aittir ve diğer kitaplarla olay bütünlüğü açısından okumanız gereken sıra şöyledir: - Kırgın Beyaz - Uğur Getirmeyen Böcekler - Kırgın Beyaz 2: Edilen Vedalar

DİLRUBA by ayca_k__

İlk karşılaşmamız mı? O günü sonsuza dek hatırlayacağım. Bana bakan o öfkeli gözlerini, sert yüz hatlarını ve arsızca burun deliklerimden içeriye sızan ter ve barut kokusu... Suriyenin bilmem hangi köyünde, güneş altında alev alev parlayan o mavi harelerini ve ciğerlerime tek bir boş yer kalmayana kadar arsızca dolan kokusunu o andan sonra hep aradım. Aramaya da devam ediyorum. Bu benim hayatımın başladığı günün ve devamının hikayesi. Bu aslında benim, Dilruba'nın değil, hayatımın başlangıcı olan o adamın hikayesi, Selçuk'un hikayesi. Çünkü ben, hiçbir zaman hayatımın başrol oyuncusu olmayı başaramadım ama o adamı, hayatımın başrolü yapmayı başardım.

NİGÂH by K_Blackfire

İhanetin gölgesinde kalan kadınların intikamı ağır olur. Mecburiyet, kollarını hayatına doladığı zaman susacağını sanır, seni hislerle yanıltır. Ama bazen onlar bile yanılır. Çünkü sen bir kadınsın. Sen susmak değil, haykırmak zorundasın. ... #Tutku - 1 #Wattpad - 1 #Doğu - 1 •Tüm hakları bana aittir.

İLGİ/GERÇEK AİLEM by bluesky_whitetulip

KLASİK BİR GERÇEK AİLE/ABİ KİTABI (Küfür yok) Berbat bir hayat yaşayan İlgi başka bir kızla karıştığını öğrenirse ve tek kız olursa ne olur? (KİTAP FİNALDEN SONRA DÜZENLENECEKTİR)

Hicran Yarası by beyaz-kanat

Törenin amansız yaptırımlarına bir de insanoğlunun saplantılı düşünceleri eklendiğinde iyiden iyiye kanlı bıçaklı ediyordu insanı kaderle... Kader dediğimiz neydi?Temelini törelerden alan bu topraklarda kaderi töreler çizerdi... Yıllar öncesi örmüştü aslında kader ağlarını,bazı yerlerini kördüğüm yapmış ve bu iki insanı ayırmıştı... Hicran... Yazgısına da adı altın harfle yazılmıştı...Hayat oyununda ona biçilen rol, ayrılık acısını çekmekti belli ki... Hicran'ın yaraları yıllar içinde kabuk bağlasa da daha dün gibi tazeydi yüreğinde... Cahit yıllar sonra çıkıp gelecekti...Onun dönüşüyle Hicran'ın aşkla atan kalbi un ufak olacaktı bu tersdüzle. Peki Cahit ismi gibi çabalayabilecek miydi sevdiği kadın için?Onun un ufak olmuş parçalarını sevdasına azık edip toplayabilecek miydi saçıldığı yerlerden?Yoksa her zaman olduğu gibi sinirlerine hakim olamayıp mahvedecek miydi her şeyi? Hicran affedebilecek miydi sevdiği adamı?Sol yanına ağır gelen bu sevda kırıklarını onarmasına izin verecek miydi? Her zaman yakınlaşmaları daha büyük bir ayrılık mı getirecekti onlara? Yoksa her şeye herkese karşı gelerek bu savaşı kazanabilecekler miydi? Bu soruların bütün cevaplarını hikaye içerisinde bulacakken yer yer Cahit kadar öfkeyle gözünüz kör olacak yer yer Hicran kadar kırgın olacaksınız...Diğer hiçbir töre kitabına benzemediğini iddia ederek hepinizi bu serüvene davet ediyorum...

Adı Menekşe by DenizKuzguun

Gözlerim onunla kavuştuğu anda tek bir cümle dökülmüştü ellerimin arasındaki idam tahtasından. "Bana bunu yapmaya hakkın yoktu." Dudakları hafifçe aralandığında gözlerine bir ifade çöktü. Fakat ben o ifadenin tercümanını yapmak istemiyordum. İstediğim şey idam tahtasına bağlanan ipi kesmekti. "Ben dilsizim. Orada ölebilirdin. Nalan olmasaydı derdimi kimseye anlatamazdım anlıyor musun? Alerji olduğunu, kaç saat bu halde olduğunu anlatamazdım. Kimse beni anlamıyor. Ağzımdan dökülen tek şey iğrenç iniltilerken beni çaresizce bırakmaya hakkın yoktu. Ağzımdan çıkan o iğrenç seslerden nefret ediyorum! Senin yaptığın şey dilsiz oluşumu en sert şekilde yüzüme vurmaktı. Ve ben yıllarca bu duygudan itinayla kaçarken sen beni tepetaklak içine savurdun! Benim düşmeme neden oldun!" Ellerim hızlıca döktü içimde biriken tüm gerçeklikleri. Ruhumun bedenime verdiği ızdırap gün yüzüne çıktı acımasızca. Gün yüzüne acımasızca çıkan ızdırap tüm duygularıyla sertçe Barbaros'un yüzüne çarptı. Bu detayı yeni fark ediyor gibi bakıyordu bana. Sanki benim dilsiz oluşumun yeni farkına varmış gibiydi. Evrendeki tüm toprakları içine hapsettiğini düşündüğüm gözlerine cansızlık hâkim olurken ben yeniden, hayatımın her aşamasında olduğu gibi, duygularımda bir ikilem yaşadım. Dilsiz olduğumu yeni fark etmiş gibi ifadesi benim için ne anlam ifade etmeliydi? Beni sıradan bir insan olarak mı görüyordu veyahut dilsiz oluşumu sadece bir süreliğine unutmuş ve gün yüzüne çıkan gerçeklik onu hayal kırıklığına mı uğratmıştı? Cevabı neydi? Peki ya benim istediğim neydi?

DİLHUN by lawellia

"Bu gidişlerimin bir gün dönüşü olmayacak. Biliyorsun değil mi?" Başımı sağa yatırıp böyle yapmaması için yalvaran gözlerle bakmaya başladım. "Askerim ben Ecmel. Bu yola benimle beraber gireceksen eğer beni bu şekilde kabul et. Çünkü vatanım uğruna can da alırım, canımı da veririm." Gözümden bir yaş süzüldü. Alnını alnıma yasladığında ellerim yüzüne tırmanmıştı. İki elimde yüzünü avuçlarımın arasına aldığında, "Ağlama güzelim." deyip akan göz yaşımı sildi. Gözlerim yüzünde geziniyordu. Konuşmadım, konuşamadım. Sorusuna cevap olarak dudaklarına uzandım. Dudaklarım dudaklarına değdiğinde gözlerini yumdu. Saçımı kulağımın arkasına tepiştirdiğinde ikimizin de nefes alışverişleri hızlanmıştı. "Kalbimin dört odacığının tümünde yerin var. Bu kalbe kimleri sığdırdım da seni mi sığdıramayacağım?" Konuşurken dudaklarımız birbirine sürtünmüştü. "Ve seni her hâlinle kabul ediyorum. Seni değiştiremem, değiştirmem."

DELİCE by tuaekn

Hayata dair hatırladığım ilk andaydım. Yine aynı evin bahçesinde eli yüzü toprak içinde kalmış ben ve karşımda onun ne kadar zaman geçerse geçsin çözemeyeceğim bakışları. "Dönmüşsün." İki yıl sonra karşımda onu böyle görmek her şey tamamlandı hissi vermişti. Ya da her şey asıl şimdi yarımdı ve yeni başlıyordu. "Döndüm."

SEN LEYLA'SIN by Laylatun

Labirent gibi sokaklarda gördüğüm her kapıyı ittirerek saklanabileceğim bir yer arıyordum. Açılmıyordu kapılar. Ardımdaki adamın bakırcıların çekiç seslerini anımsatan ayak sesleri her an daha da yaklaşıyordu. Dar sokaklardan birine daha girmiştim ki bir anda yol bitti. Bu bir çıkmaz sokaktı. Kapısız, penceresiz yüksekçe bir duvar önümü kesiyordu. "Seni öldüreceğim!"dedi korkunç ses. Çaresizce dönüp sesin sahibine baktım. Nevfel etrafımı çeviren üç duvardan daha geçilmez görünen cüssesiyle karşımdaydı. Yarım bir gülümsemeyle baştan aşağı süzdü beni. Ayaklarımın buz kestiğini hissettim. Beton zemine çıplak ayaklarla basıyordum. Ölülerin de önce ayaklarının soğuduğu geldi aklıma. "Leyla..." Nevfel korkunç suratında alaycı bir ifadeyle bana doğru geliyordu. Sanki onun her adımında ruhum biraz daha çekiliyordu. Korkudan sıklaşan soluğum boğazımda düğümlendi. O yaklaştıkça ölüm de yaklaşıyordu. "Gelme! Aradığın kişi ben değilim!"diye bağırdım geri giderek. Sırtım duvara dayanmış, ölüm burnumun ucuna kadar gelmişti. Kaçacak yerim yoktu artık. Nevfel şeytanı hatırlatan ateş gibi elleriyle kolumu yakaladı. "Sen Leyla'sın!" ... ✔️Bütün kurgularım, içindeki ufak hikayeler, sözler, varsa şiirler dahil bana aittir. Alıntı yaptığım durumlarda bunu belirtiyorum. Öncesi de sonrası da çalıntı ihtimaline karşın (her bir değişikliği dahil) çeşitli yollardan korunmaya alınmıştır. Benzer kurgularla karşılaşırsanız lütfen bana bildirin. Bütün kurgularım özgündür. ✔️ Başlama: 27.11.2016 Final: 18.02.2018 Kelime sayısı: 78.095

You may also like

Slide 1 of 10

UĞUR GETİRMEYEN BÖCEKLER cover

İLGİ/GERÇEK AİLEM cover

Hicran Yarası cover

Adı Menekşe cover

SEN LEYLA'SIN cover

AFİTAP

Çünkü birini öldürmek için elini kana bulamak gerekmiyor her zaman.