~ İZ ~
  • reads 627
  • Stemmen 78
  • Delen 14
  • reads 627
  • Stemmen 78
  • Delen 14
Lopende, voor het eerst gepubliceerd jun. 25, 2015
İnsanın gülüşü kişiden kişiye değisir. Cünkü hayatına giren her bir insanın kiminde hüznü tadar kiminde mutluluğu kiminde aşk'ı.
ÂŞK...

Aşk ne? Babam aşk, mutluluk ve acıdır derdi.
Aşık olan insan önce acıyımı tadar? diye  sordugumda 'Acı çekmeden mutlu olamazsın' demişti. Tabiki bahsettigi fiziksel acı değildi. Kalp acısıydı... kalbimize gömdüğümüz insanların gömüldükleri yerden çıkmaya çalısırkenki yarattığı acı...
Çıkabiliyorlarmıydı? Yoksa orda hep mahkum mu kalıyorlardı? Acaba her insanın kalbine gömdüğü biri varmıydı? 
Varsa ben gömmüşmüydüm? Veya gömecekmiydim?
Sanırım gömmüştüm. MİRZA...
Neredeydi? O da beni gömmüşmüydü kalbine?

Peki biz birbirimizi gömdügümüz kalplerimizden çıkıp aşkımızı bulabilecekmiydik?
Alle rechten voorbehouden
Meld je aan om ~ İZ ~ aan je bibliotheek toe te voegen en updates te ontvangen
or
#73sahiplenme
Inhoudsrichtlijnen
Je bent misschien ook geïnteresseerd in
DİVANE ✔️ door selmakeskin_
58 Delen Compleet
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
Je bent misschien ook geïnteresseerd in
Slide 1 of 10
BERDEL (+18) cover
EKSTREM cover
Dönüm Noktası  cover
Lafügüzaf  cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
Takıntı cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
İzler Silinmez cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
DİVANE ✔️ cover

BERDEL (+18)

23 Delen Lopende

"Seni karım olarak görmüyorum" "Bekaretini bozduktan sonra sana asla elimi bile sürmeyeceğim şu karşıdaki koltukda yatıp kalkacaksın asla yakınıma gelmeyeceksin!" dedi kalın sesiyle. Ona merakli olduğumu falan mı sanıyordu?