V.I.P

Kendinizi hiç boşlukta hissettiğiniz oldu mu ? İçinizdeki o boşluğun dolmayacağını bile bile her gün umutla o duygunun kaybolmasını beklediniz mi ? Veya içinde bulunduğunuz karanlığın yavaş yavaş sizi içine çektiğini fakat aydınlığa ulaşmaya çalışırken karanlığa daha çok mahkum kaldığınızı ?

Ben on altı yıldır bu duygularla bütünleşmiş bir şekilde yaşıyorum . İçimdeki karanlık taraf kendini çoktan teslim etmiş durumda ... Aydınlık taraf ise umutla bir mucize gerçekleşmesini bekliyor.

Ama o mucizevi şey on altı yıldır kapımı bir kere bile çalmadı. Ben kendimi karanlığa teslim ederken bir kere bile bana gözükmedi. Ben onu karanlıktan kaçışım olarak beklerken o bana hiç yaklaşmadı. Geceleri yatağımda ağlarken sesimi hiç duymadı. Kendimi yalnız hissettiğimde beni hiç kollarının arasına alıp teselli vermedi. Yoktu. Benim için hiçbir zaman var olmadı.

Bende içimdeki aydınlığa veda ettim. Bir gün beni tekrardan bulması umuduyla...