KARANLIĞIN IŞIĞI

Bir kaza yüzünden gözlerini kaybeden genç kız kör olduğu için babası tarafından
satılıp zorla evlendirilmek üzereydi. Zaten annesi de onu hiç sevmezdi ki. Babası kaza yaptığını öğrenip kalp krizi geçirdiğinden beri annesi onu suçlardı. Üzerinde gelinliği ile genç kız daha fazla duramayıp çıkışı aramaya başlamıştı. Soranlara ise hava almak istediğini söyleyip köpeğini de alarak ilerlemeye başladı. Bu kadardı evlenmeyecek kaçacaktı.
....

Genç kız havanın karardığını hissediyordu. Köpeğini de kaybetmişti üstelik. Korkuyordu genç kız,
üşüyordu da. Gelinliğiyle kaçmıştı bide. Ağırlık yapıyordu gelinliği.

Genç kız bir kez daha lanet etti, bir kez daha kendine acıdı. Çaresizdi genç kız önünde
ne olduğunu bilmiyordu, nerede olduğunu da bilmiyordu.

Zaten sopası da yanında değildi. Derin bir nefes aldı genç kız. Eliyle etrafı yokladı kız.
Soğuk sert bir şeye eli deydiğin de bunun bir duvar olduğunu anladı ve sırtını dayayıp
biraz dinlenmeye çalıştı. Göremediği gözlerini de kirpiklerini örterek gizledi.

Birinin onu izlediğini hissettiğinde irkilerek gözlerini açtı genç kız sanki görebilirmiş
gibi kafasını sağa sola oynattı.

Tok ve sert bir ses "Çok yanlış bir yere girdin biliyorsun değil mi küçük gelin? Yoksa
düğününden mi kaçtın? O zaman söylemem gerek ki yağmurdan kaçarken doluya tutuldun."

Genç adam bunu dediği gibi kızın koluna yapışıp sürüklemeye başladı. Zaten sinirliydi de
bu küçük kız ile konuşurken kız bir kere bile yüzüne bakmamıştı...
----------------------------------------------------------------------------------------

Bu bir sonun başlangıç hikayesi.
Göremediği için pes etmiş ve ölmeyi bekleyen bir genç kız
Sevgi, merhameti ve en önemlisi de vicdanı içinde barındırmayan genç bir adam.