Veronica'nın yüzünü memnuniyetsizlikle birlikte garip bir gülümseme kapladı. "Mutlu son mu? Sence gerçek hayatta mutlu son diye bir şey var mı? Bana hayalden bile uzak o dediğin şey. Üstelik hayatta hep iyiler kazanacak olsaydı, şeytanların yer yüzünde yürümesi için gökyüzü siyaha boyanmazdı." Yatağın ayak ucunda Richard'ın yanında duran Veronica, Matt'in yanına gitti. Kulağına eğildi. "Merak etme küçük yeğenim. Senin hikayende ne heykele dönüşen prensesler, ne katledilen krallar ne de kötü prensler olucak. Senin hikayen mutlu olucak. Merak etme hasretimiz yakında son bulucak. Her şey senin iyiliğin için." dedikten sonra Matt'in alnına bir öpücük kondurdu. Arkasını döndü. "Richard senden tek bir isteğim var. Matt'in korunmaya ihtiyacı var. Ve ben onu tek başıma koruyamam. Ne pahasına olursa olsun onu korumanı istiyorum."dedi. Sevgi dolu gözleri uyuyan yeğeninin üzerindeydi. "Ne pahasına olursa olsun. " dedi güven verici bir sesle. "Ne pahasına olursa olsun."...