"Bir ışık aydınlatır kimliği belirsiz sokağı. O sokağı kimliksiz yapan insanlar değil, yaşamlardır."
Kalbim en çok sevilmemekten değil, sevinememekten kırıldı.
Öyle bir kırıldı ki elimde olan ne varsa sürükledi bir rüzgâr gibi. En küçük şeyle bile mutlu olan Pollyanna gibiydim, en kötü şeylere sevinir oldum. Yalnızdım, şimdi etrafımda benim gibi bir sürü insan var. Duygularını bulamıyorlar, sevemiyorlar. Bana bir işaret gönder hayat. Hayatın nasıl olduğunu gözlerimle göreyim. Beni ararsan çok uzakta değilim, her yerdeyim.
Beni görmen için ismimi haykırayım.Ben, Duru Sezer.
Hedefleri için gözünü karartmış olan Alin, bir yıl daha sınava çalışma kararı alır. Her şeyi bir kenara bırakmış, yalnızca derslerine odaklanmışken, kütüphanede tan ıştığı bir adamla sınırlarını koruyacak mı yoksa yıkacak mıydı?
•
Arkamı döndüm ve apartmanın girişine doğru ilerledim. Kapıyı açmak için bir hamle yapacakken sesini duydum. "Alin!"
Omzumun üzerinde ona baktım. Dudaklarındaki o güzel kıvrılma görülmeye değerdi. "Sevgilim veya bir flörtüm olursa, bu yalnızca sen olursun."