O,bilmiyorum.Belki beni öldürmeye gelen bir vahşi,ve belki beni öldüremeyecek kadar merhametli,ve belki de bana kıyamayacak kadar hüzünlü,geçmişini kimseyle paylaşmayacak kadar gizli...
Onun o kadar yakınında olmama rağmen onu ben bile bazen tanıyamıyorum.Karanlığı istiyordum onun yakınındayken,ama bir o kadarda geri çekilmek istiyordum ama her seferinde takılıp düşsem bile beni ayağa kaldıracak şeyler buluyordu...
Ve O... Giray SAK.
Simsiyah gözleriyle bana baktığı kadar gözbebeklerindeki gördüğüm siyahlık kadar tuhaf bir çocuktu...