"Bu seninle son ıslanışım.Tek bildiğim senden sonra benim için,yağmur yağmayacak ve ben kuruyacağım.Gitme vakti geldi Bukay'ım." Kız göz yaşlarına sahip çıkamazken aşık olduğu insanın gözlerine kilitledi kendini.Anahtarın bulunmasını şiddetle reddediyordu.Kilidin açılmasını ve onu kaybetmeyi istemiyordu. "Senden sonra yağan yağmurda sokağa şemsiyesiz çıkacağımı sanmıyorum.Akan her yağmur damlası, senin bana olan aşkını hatırlatacak." Çocuk son kez kalbini yangın yerine çeviren gözlere baktı. "Desene bulutlar,durmadan beni sana hatırlatacaklar.Ben artık yağmurun altında da kuruyacağım. Son kez dudaklarını ona ait olamaya and içmiş dudaklara değdirdi. "Unutma Safir'im.Bazıları yağmuru hisseder.Diğerleri ise sadece ıslanır."