Incheon havaalanındayım. Telefonum çaldı. Tabiki de arayan Özgeydi. '' Alo. Özge şuan havaalanındayım.'' Dedim birden güneş gözlüklü biri çarptı. Aahh~ Uçakta okumak için aldığım kitaplarım yere dağıldı. İkimiz birlikte toplamaya başladık. Bir yandan topluyorduk ama o sürekli ''Özür dilerim'' diyordu. Bende ''önemli değil '' dedim. Kafamı birden kaldırınca onda sanki ünlü havası olduğunu gördüm. Parfümünün hoşluğu herkesi büyüleyebilirdi. Ama hayır o ünlü biri olamazdı. Nerede o şans bende?? Ben anca ünlüleri internetten takip eden biriydim. Yere dökülen eşyaları toplamayı bitirdikten sonra '' Teşekkür Ederim'' dedim. Ve ikimizde kendi yolumuza ilerledik. Telefonumu tekrar elime aldığımda telefonun hala açık olduğunu fark ettim. Telefonu kapattım ve uçağıma binmek için ilerledim.
1 part