Vazgeç

Ben öyle bir ortamda, öyle bir ailede büyüdüm ki; olgunluğundan ödün vermeyen tecrübeli bir kadın taşırken kanımda, hiç büyümeyecek bir kız çocuğu da barındırıyorum benliğimde. Şimdi, o kız çocuğu ağlayıp zırlıyor ve ben onu bir türlü susturamıyorum. Sinirimi bozuyor. Olgun kadınsa o kız çocuğunu kollarının altına alıp hepsinin geçeceğini, ileride bunları hatırlayıp güleceğini ve bunların aslında her insanın başına gelen şeyler olduğunu söylüyor.
Her insanın başına gelir mi bu?
Hani bir kitabı çok seversin, durmadan okursun ve kitap çabucak biter. Çok üzülürsün. O kitapta senden bir parça da vardır çünkü. İşte tam da bunun gibi.