Bir insanın iç sesini asla susturamazsınız. Bu da onlardan bir tanesi. Her defasında susup fakat içinden geçirdiği mutlaka birşeyler vardır. Elbette bu iç sesimizi hiç bir zaman dinlemiyoruz, çünkü yanlış yada doğru bildiğimiz şeyleri duymaktan kaçıyoruz. Birisine seni seviyorum demek ne kadar zor olabilir ki ? İçimizden söylerken de ne kadar rahatız aslında. Ah içimdeki sesler altyazılı filmler gibi olsa dediğimiz de çok olur. Ama ne yazık ki olmaz. Eksik yaşanılan duygularımızdır içimizdeki sesler. Kimi zaman susturulması güç olsa en doğruyu söyleyen yine odur. Niye inkar geliriz ki ? İçimizdeki seslerle kavga ederiz fakat her zaman o galip gelir. Doğruyu yanlışı görebilmek için gözlerinizi kapatıp elinizi sol yanınıza koyup sadece içinizden geçen o cümleleri sesli bir şekilde dışarıya vurun. O zaman belki cesaret dediğimiz yönümüzü de geliştirecektir. Basit hikayelerden oluşan fakat hayatımızı sıradışı yapan bu soyut duygu çok farklı yerlere hayatımızı sürükleyebilir. Kulak ver!All Rights Reserved