Her şey arkadaşımın küçük kız kardeşinin sevdiği köpeğini kaybetmemle başladı. Gezdirmeye çıkardığım köpeğini kaybetmem hataydı, ancak bunun bedelini bir köpeğe dönüşerek ödemem de fazla değil miydi? Ceren, arkadaşı Mervenin kız kardeşi Ecenin köpeğini kaybederken bir köpeğe dönüşeceği asla aklına gelmemişti. Başta küçük kızın üzülmemesi için köpek rolüne giren Ceren, beklemediği şekilde yavaş-yavaş iki kız kardeşin gerçek köpeği olmaya başlar. Kendini rolüne kaptıran Cerenin arkadaşı Mervenin biranda köpeğine dönüşmesinin hikayesi. Lezdom, pedplay. fetish ögeleri içerir.

Harry için şans eseri bir karşılaşma onu asla gitmesi gerekmeyen bir yola sokar. Gözleri açıkken, yalanlar ve manipülasyonlar yüzünden içindeki öfkeyi kontrol etmeye çalışırken, ani bir evlat edinme ve beklenmedik müttefikler onu Dumbledore'dan ayırmak için çalışır. İki lordluk ve bunların gerektirdiği sorumluluklarla, büyücülük dünyası Lord Harry James Potter-Black'e nasıl tepki verecek, özellikle de savaşlarında savaşmayacağını ilan ettiğinde? hikayenin gerçek sahibi değilim tüm hakklar starLight_massacre aittir hikayenin gerçek ismide the house of lord potter-black

Sevgiden nefrete dönüşen imkansız bir aşkın hikayesi. "Onlar cehennemi yaşayacak, Aşk cennetin dilinden onlara kalan tek an olarak kalacak, bu aşkın adı cennet olmayacak." Duyuyor musun? Senin ruhun ölümün kırçıl masalı, uçurumlar vaad etti sana. Damarlarında zehir gezerken, yasadışı bir soğuk işledi zihnine. Kimsesizlik kanamalı bir acının yollarında tökezlediğinde, kız çocuğunun sesini bul, Aynadaki kırık yüzünü topla, Gözlerinde seğiren acı denizinde yüzdür. Uçurumların seri cinayetleri yalpalandırırken, ruhunun sesini sakla cebinde. Ağzını açsan bir ayna dolusu cehennem, sesinin gülen yanına bir ölüm daha sus! Yağmur işgalli bir gecede kapını çalanlar; bak sana getirdi dil sürçmeli peltek yanlızlıklar, satırlarında kan sızar. Yanlız kalmaktansa dolaşan kanında, yara olup kana adın her anıldığında. LEZÂ...

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

"Kelebeğim," dedi, bir adım attı. "Neden," dedi, bir adım daha attı. "Konuşmuyorsun?" deyip üstüme doğru koşmaya başladı. Ağzımdan çıkan çığlık yeri göğü inletmişti. Muhabir kız ve seri katil erkek arasında geçiyor. İnci gazetecilik bölümü okuyan biri ve o zamanlar baya bir katil haberleri olduğu için hocası ileride bu tür haberleri nasıl tanıtacağını merak edip katil ve katilin işlediği cinayeti tanımasını ister ama bilmiyordu ki bu haber İnci'nin dönüm noktası olacaktı. NOT: Kitap düzenlenecek. Kitapta ki anlatım bozukluğu, imla hatalarını ve son olarak noktalama işaretlerini göz ardı edin. Kitap hakkında eleştirilerinizi ınstagram sialyc_offical hesabına yazın.

"Onun adaleti bizim için cinayetti." (Tamamlandı)

Asenanın hayatı: asena henüz 10 yaşındayken babası annesini acımasızca döve döve öldürüp dereye atmasıyla başlamıştır ve 13 yaşına kadar acımasızca şiddet görmüştür ve annesinin cansız bedeni bulununca babası ceza evine alınmış kendisi de yetim haneye bırakılmıştır babasını almaya gelen asker lere hayran kalmış ve hayallerinin peşinden koşup başarılı bir yüz başı olmuştur

Yıllar önce başlayan bir ayrılık hikayesi. Daha doğduğu gün ölüm emri verilen bir kız. Sırlarla dolu bir hayat. Nefret duyulan bir beden ve sevgiye muhtaç bir kalp. Yıllardır dedeleri tarafından kadınlara karşı bir nefretle büyüyen dört abi ve bir kardeş . Kız çocuklarını bir utanç kaynağı olarak gören bir baba. Yıllardır öldüğünü bildiği kızı için içi yanan bir anne. Ve ailenin değerini bilen masum bir kız. Peki sizce bu sekiz kişi onca engele rağmen aile ola bilecek mi? "Aşiretmiş " sırf kız çocuğu olarak doğduğu için bilinmeyen biri tarafından ölüm emri verilen lakin ağasının emrine rağmen bir masuma kıyamayan bir kahya ile başlayan bir gerçek ailem kurgusudur.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

O bir hırsız. Dahası dolandırıcı ve yalancı. O bir profesyonel. Üstelik gerçek bir dâhi. Ve şimdi polisin ona ihtiyacı var.