
İkimizde sessizdik. Ve en sevdiğimiz, huzuru somut bir şekilde hissettiğimiz yerdeydik. En iyi konuşma araçlarımızı almıştık. Fırçalarımızı... Dillendirilen söyleyemediklerimizi ama derinden içimizi parçalayan kelimeleri biz bu yolla tüketiyorduk. Ben "Seni seviyorum Zayn Malik." diyorum. O " Seni seviyorum Alaska Davina Rayn" diyordu. Hikâyemiz aslında klasikti. Yaralı bir serçe kadar narin kız ve anlaşılmayan, ulaşılamayan bir çocuk. Fakat bir fark vardı. Biz ne sevmeyi bilmeyecek kadar saf ne de sevipte gidecek kadar cesurduk.All Rights Reserved
1 part