Geçmiş seni de avlıyorsa, kaçmayı bırakmalısın. Aksine tüm karanlığıyla ona karşı koymalısın...
• • •
O, insanlardan nefret ediyor. Onu saçma, küçük düşürücü, gereksiz bir yere kapatan; gerçeği farklı anlatan, aslında takdir etmeleri gerekirken aşağılayan aciz yaratıklardan.
O, hepsinden üstün. Bunu fark edememişti. Ama şimdi her şeyin farkında. Bu sefer o geçmişten değil, gelecek ondan korkacak.
Onun da içinde katlanarak büyüyen şey, nefretti. Altı harfli, iki heceli minik bir kelime; ama güçlü bir his...
Barış, hiçbir zaman bir seçenek olmamıştı. İnsanlar korktukları şeyi yok etmek isterler. Ama bu sefer korku iliklerine işleyecek. Çünkü o geliyor...
Ve o da... Birlikte geliyorlar... Büyük bir öfke dalgasıyla...
• • •
"Alman gerekeni al, vedanı et. Sana her şeyi verdim. Ve bu güzel bir suçtu..."
"Karanlığı görebilir misin? Kırılanı düzeltebilir misin? Peki ya kalbim.. Kalbimi hissedebilir misin?"
• • •
Kapak yapımı : morganage
[İlk Türkçe Erik Lehnsherr Hayran Kurgusunu size sunmaktan gurur duyarız.]
"Bir bilsen ne kadar zamandır şunun hayalini kurduğumu." Şakağıma doğru bir öpücük daha kondurdu. "Seni doyasıya öpüp koklamayı." Ardından yanağıma indi öpücükleri. "Geldin ve beni dünyanın en mutlu adamı yaptın." Dudağımdan da öpüp alınlarımızı birbirine yasladı. "Seni çok seviyorum. Seni senden çok seviyorum."
Bu kez ben dudaklarına ufak bir öpücük bırakıp ayrıldım. "Seni çok seviyorum. En az beni sevdiğin kadar seviyorum seni." Kollarımı boynuna dolayıp yüzümü boynuna gömdüm. Kokusunu içime çektim.
Çok özlemiştim.