Ponçik Denizlerimizden..
ZEYBEK;
"İki Deniz birleşince okyanus oluyoruz.. Birbirimizi dalgalandırarak kıyılarımıza vuruyoruz.. İçimizde yüzmeye çalışan insanları boğarak birleşiyoruz ve daha da büyüyoruz.. Karam seninleyken dünya umrumda değil kızım. Seni hiçkimsenin benden almasına izin vermem! Ama eğer gün gelir gitmek istersen kendimden ayrılıp senin denizinde boğulurum. "
KARAMAN;
"Ya anlamıyo musun be adam? Seviyorum seni seviyorum. Tamamını istiyorum, seni istiyorum. Her şeyini! Her yerini! Tamamen benim olmanı istiyorum! Hiç kimsenin ulaşamadığı şeylerini istiyorum! İlklerin olmak istiyorum! İliklerine işlemek iştiyorum. Vücudunun bi parçası olmak, seninle nefes alıp seninle yoğrulmak istiyorum. Seninle zevkin doruklarına, uçuruma tırmanıp, seninle atlamak istiyorum. Tıpkı benim vücudumun senin için delirdiği gibi, vücudunun benim için delirmesini istiyorum. Benim gibi, beni gördüğün an heyecanlanmanı istiyorum. En pis şeyleri de en güzel şeyleri de, en acıtan, en heyecanlandıran, en mutsuz, en mutlu her şeyi benimle yaşamanı istiyorum! Senin her şeyini istiyorum Lacim!"
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....