Υπάρχουν είδη ανθρώπων και συμπεριφορές που με κάνουν να θέλω να ξεκολλήσω το δέρμα μου απο το σώμα μου, να κουκουλοθώ με αυτό και να το ράψω έτσι ώστε να μην ξαναδώ το φως αυτού του κόσμου.
Αυτό το βιβλίο λοιπόν, δεν είναι λογοτεχνικό, ούτε έχει ποίηση (αν και τα λέω πολύ ποιητικά καμιά φορά, η ρουφιάνα). Είναι ένα rant book, δηλαδή ένα βιβλίο στο οποίο θα αναλύω λεπτομερώς όλα τα πράγματα που με εκνευρίζουν, σε σημείο που βγάζω αφρούς απο το στόμα και καπνούς απο τα αυτιά! Ναι, τι να κάνουμε, είμαι άτομο που θυμώνει πολύ, γενικά.
Σημείωση: Φυσικά και δεν είναι δικιά μου ιδέα το rant book. Πολλά άτομα έχουν κάνει παρόμοια βιβλία, και είπα να κάνω και εγώ γιατί με βοηθάει το να γράφω αυτά που νιώθω! Η συγκεγκριμένη συλλογή κακογραμμένων κειμένων επρόκειτω να έχει ένα μάτσο βωμολοχίες, προσβλητικά σχόλια και χιούμορ πολύ χαμηλού επιπέδου. Τέλος πάντων, επειδή πολύ πιθανόν θα σε θίξω αργά ή γρήγορα, καλύτερα μην το διαβάσεις. Τα λέγαμε.
(καταρχήν, αν δεν είχες αυτή την έκρηξη θυμού σου, τότε θα άκουγες ότι αυτή η συμφωνία θα κρατήσει μόνο για έναν χρόνο)
(ένας χρόνος; ένας χρόνος μαζί σου; μέσα στο ίδιο σπίτι; Θεέ μου, γιατί δεν πεθαίνω τώρα;)
(ούτε και για μένα είναι ευχάριστο όλο αυτό, εντάξει;)
Πετάω κάπως απότομα και το έκπληκτο βλέμμα της, συναντά το δικό μου
(μπα! Έχεις και νεύρα;)
(τέλος πάντων, δεν θα το αναλύσω παραπάνω...)
Λέω ενώ σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω προς την πόρτα
(αυτή η συμφωνία μας συμφέρει. Σκέψου το καλά)
Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια πριν βγω από το δωμάτιο της. Πραγματικά, έχω την ελπίδα ότι θα το σκεφτεί καλύτερα. Στο κάτω κάτω, δεν είναι και κανένα μωρό. Μπορεί να καταλάβει πως αυτή η συμφωνία, γίνεται για εμάς.
Ενας γάμος από συμφέρον, μια συμφωνία εκατομμυρίων, μια δουλειά και δύο παιδιά... Δύο εχθροί βασικά. Πως θα εξελιχθεί όλο αυτό άραγε;