Sorumluluk sahibi , kimsenin yanında ağlamayan güçlü bir kız ya da öyle olması gereken bir kız. Fakat o gece gözlerine dokunan karalık. Dolunayın tepetaklak olan hayatındaki ışıktı. Ateşin bencil , yalnız bir ruhu vardı.. O gece saf , ışıltılı gözler gözlerine dokunmadan önce .. Narin ve ince parmaklar sadece ritmini hissettiği kalbine dokunmadan önce... Herkesin korktuğu gözlere dokunan saf bir bakıştan önce... "Bırak" dedi ağlamaklı sesiyle . Adamsa daha sıkı tuttu beline ve daha çok kendine kızı. Gözleri kısılırken fısıltıyla konuştu. "Bunu o gece buzdan kalbimi eritmeden önce düşünecektin. Üzgünüm bu isteğini gerçekleştiremeyeceğim." Kız duyduklarıyla gözleri irileşmiş dudakları şaşkınlıkla aralanmıştı. "B-ben sana ne yaptım ki?" Adam karşısındaki balık gibi aralanmış dudaklara baktı ve kafasını usulca iki yana salladı . Artık kaçış yoktu. Hem kendinden hemde karşısındaki gerçekten. Dudağı hafifçe kıvrıldı. "Bırakmam imkansız".All Rights Reserved