Bizim hikayemiz ölümden geriye kalanlar ile başlamıştı.Nasıl karşıma çıkmıştı bilmiyorum 'sarhoştum hatırlamıyorum' derler ya bazen.Ha işte tamda ondan. "Sen benim aydınlığımdaki tek karanlığımsın,her ne kadar karanlıktan korksamda" dedim odunluğumdan yinede taviz vermeyek " O ; sen benim karanlıktaki ne aydınlığımsın değilmiydi?" " Ne yani Eylül sadece bunamı takıldın, bidaha nah sana romantik eymen"