İyinin Kötüsü (Düzenleniyor)

Karanlık, sessiz çığlıkların habercisidir. Kendini kaybetmenin, varlığında yok olmanın habercisidir. Aslında herşeyin farkında olmaktır. İlk defa, kendinle konuşmandır. İçindeki sesin, sana gösterdiği yoldur. Ama korkunçtur. Hatalarınla yüzleşmek korkutur. Yaşadıklarınla, yaşattıklarınla, yaşamak zorunda oldukların korkutur. Ve hatta, bundan sonra yaşayacaklarında korkutur. Bende korkuyorum. Hem karanlıktan, hemde yaşayıp, yaşattıklarımdan. Ve en kötüsü de bundan sonra yaşayacaklarımı düşünmekten bile, korkuyorum. Kendimden, iç sesimden korkuyorum. Ruhumun yalnızlığa terk edilmesinden korkuyorum. Bazı şeylerin bedeli olacağım için korkuyorum. Oyunda öne sürülen taş olmaktan, birilerini tarafından yönetilmekten, korkuyorum. Hiç korkmadığım kadar korkuyorum. Şu son 3 günde annemin kucağına yatıp, güvende hissetmeyi özledim. Belkide ihtiyacım olan tek şey bu. Belkide yalnız hissetmememin tek gerekçesi bu. Tek gerçeği, ve tek seçeneği.